تفاوت بین بسته بندی قهوه قابل کمپوست شدن و تجزیه زیستی چیست؟

با افزایش نگرانی ها در مورد اثرات بسته بندی قهوه بر محیط زیست، برشته ها به طور فزاینده ای از مواد سازگار با محیط زیست برای فنجان ها و کیسه های خود استفاده می کنند.

این برای بقای زمین و همچنین موفقیت درازمدت کسب و کار کباب کردن ضروری است.

بر اساس برآوردهای فعلی، محل های دفن زباله های جامد شهری (MSW) سومین منبع بزرگ انتشار متان مرتبط با انسان در ایالات متحده است که به طور قابل توجهی در گرم شدن زمین نقش دارد.

در نتیجه، بسیاری از مردم از بسته‌بندی‌های ساخته‌شده از موادی که بازیافت آن‌ها دشوار است به مواد قابل کمپوست‌پذیری و زیست‌تخریب‌پذیر تبدیل شده‌اند تا از میزان زباله‌هایی که به محل‌های دفن زباله ختم می‌شود، بکاهند.

علیرغم این واقعیت که این دو اصطلاح به دو نوع بسته بندی بسیار متفاوت اشاره می کنند، با وجود شباهت هایی که دارند، گاهی اوقات به جای یکدیگر استفاده می شوند.

مواد زیست تخریب پذیر و کمپوست پذیر به چه معناست؟

مواد مورد استفاده برای ایجاد بسته بندی زیست تخریب پذیر به تدریج به قطعات کوچکتر تجزیه می شوند.چیز و محیطی که در آن قرار دارد تعیین می کند که چقدر طول می کشد تا پوسیده شود.

نمونه هایی از عواملی که بر مدت زمان فرآیند تخریب تأثیر می گذارند عبارتند از نور، آب، سطح اکسیژن و دما.

از نظر فنی، طیف وسیعی از اقلام را می توان به عنوان زیست تخریب پذیر طبقه بندی کرد زیرا تنها نیاز این است که این ماده تجزیه شود.با این حال، 90٪ از یک محصول باید ظرف شش ماه تجزیه شود تا به طور رسمی مطابق با ISO 14855-1 برچسب زیست تخریب پذیر شود.

بازار بسته‌بندی‌های زیست تخریب‌پذیر رشد سریعی را در سال‌های اخیر تجربه کرده است و ارزش آن در سال 2020 به 82 میلیارد دلار تخمین زده می‌شود. بسیاری از شرکت‌های معروف یا به محصولات زیست تخریب‌پذیر روی آورده‌اند یا متعهد شده‌اند که در آینده بیشتر از آنها استفاده کنند، از جمله کوکاکولا. پپسی کو و نستله

در مقابل، بسته‌بندی قابل کمپوست شامل موادی است که با توجه به شرایط مناسب، به زیست توده (یک منبع انرژی پایدار)، دی اکسید کربن و آب تجزیه می‌شوند.

طبق استاندارد اروپایی EN 13432، مواد قابل کمپوست باید در عرض 12 هفته پس از دفع شکسته شده باشند.علاوه بر این، آنها باید تجزیه زیستی را در شش ماه به پایان برسانند.

شرایط ایده آل برای کمپوست، محیط گرم و مرطوب با مقادیر زیاد اکسیژن است.این امر باعث تجزیه مواد آلی توسط باکتری ها از طریق فرآیندی به نام هضم بی هوازی می شود.

مشاغلی که با مواد غذایی سر و کار دارند بسته بندی های کمپوست پذیر را به عنوان جایگزینی برای مواد پلاستیکی یا زیست تخریب پذیر در نظر می گیرند.به عنوان مثال، Conscious Chocolate از بسته بندی با جوهرهای گیاهی استفاده می کند، در حالی که Waitrose از بسته بندی قابل کمپوست برای وعده های غذایی آماده خود استفاده می کند.

در اصل، تمام بسته بندی های زیست تخریب پذیر قابل کمپوست هستند، اما همه بسته بندی های قابل کمپوست قابل تجزیه زیستی نیستند.

مزایا و معایب بسته بندی قهوه قابل کمپوست

این واقعیت که مواد قابل کمپوست به مولکول های آلی ایمن برای محیط زیست تجزیه می شوند، یک مزیت کلیدی است.در واقع، خاک ممکن است از این مواد بهره مند شود.

در بریتانیا، از هر پنج خانه، دو خانه یا به امکانات کمپوست عمومی دسترسی دارند یا در خانه کمپوست دارند.با استفاده از کمپوست برای رشد میوه ها، سبزیجات و گل ها، صاحبان خانه می توانند پایداری را افزایش دهند و حشرات و پرندگان بیشتری را به باغ خود جذب کنند.

با این حال، آلودگی متقاطع یکی از مشکلات مواد قابل کمپوست است.مواد قابل بازیافت از بازیافت خانگی به یک مرکز بازیافت مواد محلی (MRF) تحویل داده می شود.

زباله های قابل کمپوست می توانند سایر مواد قابل بازیافت در MRF را آلوده کرده و آنها را غیر قابل پردازش کند.

به عنوان مثال، در سال 2016، 30 درصد از مواد قابل بازیافت مخلوط دارای مواد غیر قابل بازیافت بودند.

این نشان می دهد که این موارد باعث آلودگی اقیانوس ها و محل های دفن زباله شده اند.این امر مستلزم برچسب گذاری مناسب مواد قابل کمپوست است تا مصرف کنندگان بتوانند به درستی آنها را دور بریزند و از آلوده کردن سایر مواد قابل بازیافت جلوگیری کنند.

بسته بندی قهوه زیست تخریب پذیر: مزایا و معایب

مواد زیست تخریب پذیر یک مزیت نسبت به مواد کمپوست پذیر دارند: دفع آنها ساده تر است.محصولات زیست تخریب پذیر را می توان مستقیماً توسط کاربران در ظروف زباله معمولی انداخت.

سپس یا این مواد در محل دفن زباله تجزیه می شوند یا به برق تبدیل می شوند.مواد زیست تخریب پذیر به ویژه می توانند به بیوگاز تجزیه شوند که متعاقباً می توانند به سوخت زیستی تبدیل شوند.

در سطح جهانی، استفاده از سوخت زیستی در حال گسترش است.در ایالات متحده در سال 2019، 7 درصد از کل مصرف سوخت را تشکیل می داد.این به این معنی است که مواد زیست تخریب پذیر می توانند علاوه بر تجزیه، به چیزی مفید «بازیافت» شوند.

اگرچه مواد زیست تخریب پذیر تجزیه می شوند، اما سرعت تجزیه متفاوت است.به عنوان مثال، حدود شش ماه طول می کشد تا پوست پرتقال به طور کامل تجزیه شود.از طرف دیگر، یک کیسه حامل پلاستیکی ممکن است تا 1000 سال طول بکشد تا کاملاً تجزیه شود.

هنگامی که یک محصول زیست تخریب پذیر تجزیه می شود، می تواند تأثیر منفی بر محیط زیست منطقه داشته باشد.

به عنوان مثال، کیسه حامل پلاستیکی که قبلا ذکر شد، به ذرات پلاستیکی ریز تبدیل می شود که می تواند حیات وحش را به خطر بیندازد.در پایان، این ذرات ممکن است به طور بالقوه وارد زنجیره غذایی شوند.

این برای شرکت هایی که قهوه را برشته می کنند چیست؟مالکان باید قبل از هر چیز مراقب باشند بسته بندی هایی را انتخاب کنند که واقعاً زیست تخریب پذیر باشد و محیط را آلوده نکند.

انتخاب بهترین روش برای کافی شاپ خود

از آنجایی که چندین کشور استفاده از آنها را کاملاً ممنوع کرده اند، پلاستیک های یکبار مصرف در حال حاضر کمتر و کمتر در بخش مهمان نوازی رایج شده اند.

دولت بریتانیا قبلاً فروش همزن و نی پلاستیکی را غیرقانونی اعلام کرده است و همچنین به دنبال غیرقانونی کردن فنجان های پلی استایرن و کارد و چنگال پلاستیکی یکبار مصرف است.

این نشان می‌دهد که هرگز زمان بهتری برای شرکت‌های روست قهوه برای بررسی بسته‌بندی‌های قابل کمپوست یا زیست تخریب پذیر وجود نداشته است.

با این وجود، کدام انتخاب برای شرکت شما ایده آل است؟این به چیزهای مختلفی بستگی دارد، از جمله اینکه کسب و کار شما در کجا واقع شده است، چقدر پول باید خرج کنید، و اینکه آیا به امکانات بازیافت دسترسی دارید یا خیر.

مهم ترین چیز این است که مطمئن شوید بسته بندی شما به درستی برچسب گذاری شده است، صرف نظر از اینکه از فنجان ها یا کیسه های بیرون بری قابل کمپوست یا زیست تخریب پذیر استفاده می کنید.

مشتریان در مسیرهای خود به سمت پایداری حرکت می کنند.بر اساس یک مطالعه، 83 درصد از افرادی که از آنها خواسته شده است به طور فعال در بازیافت شرکت می کنند، در حالی که 90 درصد از مردم نگران وضعیت محیط زیست هستند.

مشتریان دقیقاً متوجه خواهند شد که چگونه بسته بندی را به روشی سازگار با محیط زیست دور بریزند، اگر بسته بندی به عنوان کمپوست پذیر یا زیست تخریب پذیر علامت گذاری شده باشد.

به منظور پاسخگویی به هر تقاضای تجاری، سیانپاک انواع بسته بندی های کمپوست پذیر و زیست تخریب پذیر را ارائه می دهد، از جمله کاغذ کرافت، کاغذ برنج، و پلی لاکتیک اسید (PLA) که از گیاهان نشاسته ای تولید می شود.